فلانتين بقى وبتاع

بقيت احس فعليا ان المصريين بقوا يستنوا كل لحظة تفرحهم بكل شوق.

ويمكن يكونوا بيعدوا الايام والليالى والثوانى عشان تيجى اى لحظة ولو مدتها دقايق معدودة عشان تفرحهم.

يقولوا حلال يقولوا حرام مبقتش قضيتهم.

المهم ايه اللى يفرحهم.

ويمكن بعدها يقعدوا يسألوا نفسهم:ياترى هيجى يوم تانى قريب يفرحنا؟؟ جميل أوى التعبير عن الحب بهدايا والوان حمرا وقلوب وبلالين وكلام وأغانى

بس الاجمل اننا نحب بعض بجد

ومتتحولش علاقاتنا الى تعبيرات ورموز مادية بحتة عشان ميفقدش الحب جماله

طب ايه اللى هيحصل لو حبيبك او حبيبتك مجبلكش او مجبلكيش هدية فى اليوم دا؟ ايوا يعنى هتتصرفوا ازاى يعنى؟؟ عمرى ما فكرت احتفل بعيد الحب خالص

انا فاكرة موقف طريف كل ما يجى عيد الحب افتكره واقعد اضحك على نفسى

كنت فى سنة اولى فى الجامعة

ومكنتش اعرف ان الحب عاملينله يوم بيحتفلوا بيه وبيلبسوا احمر وبيشتروا هدايا والحاجات دى

وانا من ساعة ما اتولدت بموووت فى اللون الاحمر

فكانت صدفة انى كنت لابسة احمر فى اليوم دا

وطول ما انا ماشية للجامعة لاقية ناس لابسين احمر وماسكين ورد احمر وانا ماشية فى قمة الاذبهلال

ومش عارفة فى ايه

ولما قربت من الجامعة لاقيت ناس كتير بيبيعوا ورد احمر وعليهم زحمة كتييييييييييير

كل دا وانا مش مستوعبة ايه اللى حصل

وبسأل نفسى هو الربيع جه بدرى وللا الناس بقت رومانسية فجأة وللا فى ايه؟

ولما دخلت السكشن بتاعى لاقيت اصحابى بيبصوا للاحمر اللى انا لابساه وبيقولولى ايوا يا عم!!!!!!

وانا مشششششششششششششششششش فاهمة بردوا

بحسبهم معجبين بشياكتى واناقتى كالعادة يعنى :) بس العبط ليه ناسه بقى!!:) المهم فى الاخر قالولى ان اليوم دا عيد الحب وافتكرونى ساعتها مرتبطة بقى وعايشه قصة حب وانا كنت زى الهبلة

مش فاهمة هم بيقولولى كدا ليه

وبعد ما فهمت قعدت افهمهم انى اصلا مكنتش اعرف وبصراحة كان شكلى عبيط اوى

ورجعت البيت بقول لاختى الصغيرة ..الناس كلها لابسة احمر النهاردة

لاقيتها ما شاء الله عليها فاهمة ومش مصابة بالطفولية اللى كانت عندى وقالتلى ايوا النهاردة عيد الحب

ومن ساعتها مبقتش البس احمر فى الفلانتين

حتى بعد ما اتخطبت بطلت الاحمر فى اليوم دا لان حبى لخطيبى مالوش علاقة ولا باحمر ولا بأخضر

احنا كل ايامنا فلانتين..(من غير حسد يعنى..انا عارفة ان فى عيون مدورة شوية) ربنا يجعل ايام الناس كلها حب وورود ودباديب واحمرات واصفرات واخضرات ويارب نقدر نحب نفسنا ونتصالح معها قبل ما نحب غيرنا

لاننا اذا كرهنا نفسنا هنكره غيرنا ومش هيبقى قلبنا فى حب لحد

ياريت كل واحد يقف مع نفسه وقفه ويسأل نفسه اذا كان بيكره حد او بيتمنى زوال الخير من عند حد؟وهل حصل فى

مرة كان قلبه جواه حقد وضغينة على حد وهو مش حاس انه ماشى فى الطريق دا

والله اعرف ناس بتغير من بعض لدرجة انها بتضايق من فرح غيرها..الغيرة ليها درجات..ياريت نفرمل نفسنا قبل ما

توصل الغيرة الى حقد

طب واللى قلبه مليان غيرة وحقد على غيره ازاى يقدر يحب ويقول كلام حلو لشريك حياته

اكيد الكلام دا بيقى كدل ونفاق والحب دا مبيبقاش صادق وربنا مش بيبارك فيه..

حاسة انى دخلت فى نقط كتير جوه بعضها يارب مكونش لخبطكم